Cywilizacja ,,OK”

Jedną z atrakcji współczesnego życia jest wszechobecność ,,OK”. Na przykład idąc ulicą nie da się nie usłyszeć zwrotu ,,OK”

Zresztą ,,Ok” jest ,,OK” (chociaż sam nie wiem czy wolę pierwsze czy drugie). Tak więc, gdy przeglądając po prostu Internet ( a jest co przeglądać), to ciężko nie natknąć się na ,,OK” A ponieważ ,,OK” cieszy się ogromną popularnością wygląda na to że stało się tematem nowych słów, więc w Internecie można spotkać ,,Okejkę”  czy inne jej podobne. Niekiedy zwrot ,,OK” staje się wszechogarniający, choć bywa i tak, że ciężko go wyczuć ( może z powodu słowotwórstwa?). Zdarzyło się niedawno, że ,,OK” jest nie tylko odpowiedzią. Okazało się że ,,OK”  może być pytaniem, przeczeniem ale nie tylko. Z kolei zwrot ,,OK” Z kolei zwrot ,,OK” jest używany nawet przez instytucje państwowe, ale ciężko zrozumieć dlaczego (czyżby potrzebowały ozdobników?). I tak możemy się spotkać ,,OKE”. I bardzo słusznie, bo gdyby było pozbawione ,,OK” to mogłoby nie być ,,OK”. Ciągła obecność ,,OK” może i jest ,,OK”, więc wszystko powinno być ,,OK”. I to jest naprawdę ,,OK”. No, chyba że ktoś nie lubi ,,OK” to wtedy nie jest ,,OK”. Bo i to jest możliwe.

(D.M)

Rozmowa XXI wieku